In mijn vorige blog stond al dat Vertrouwen een niet tastbaar fenomeen is en eigenlijk wordt het bouwen aan vertrouwen vermeden als prominente doelstelling binnen een organisatie.
Dat lijkt ook wel logisch want je kunt geen twee datums prikken op de kalender met ‘start vertrouwen’ en ‘het is gelukt met vertrouwen’. Het blijft een doorlopend proces en het zou fantastisch zijn wanneer niemand er meer bij stil hoeft te staan.

Zonder uiteraard te willen generaliseren lijkt het me onmogelijk dat niemand onderstaande situatie herkent. Misschien, en dat is te hopen, van veraf of ,helaas, juist van heel dichtbij. Of bij jezelf?
Een gebrek aan vertrouwen in een organisatie heeft op veel thema’s invloed. Een heel belangrijk thema is samenwerking. Er wordt vaak gezegd dat het management een dubbele agenda hanteert echter teamleden kunnen er ook wat van. Uiteindelijk lukt het sommigen om vooral vanuit hun eigen hokje te denken en te acteren. Een hulpvraag wordt niet altijd gesteld. Waarom zou je? Dan denkt men dat je iets niet aankunt…Dus binnen een team is het dus ook niet altijd nodig om een ander hulp aan te bieden. Het spontaan hulp aanbieden zonder dat er een nadrukkelijke hulpvraag wordt gesteld is nog steeds niet erg gewoon. Het ‘voor wat hoort wat’ lijkt een ingesleten begrip die veelal in de praktijk wordt uitgevoerd.

Laten we elkaar gewoon een keer iets gunnen zonder er een schouderklopje voor te krijgen.

Zolang er nog in grote mate wordt gekeken naar prestaties en dan met name naar individuele prestaties, zal een natuurlijke wederkerigheid er altijd onder lijden.

Gelukkig is daar de ‘redding’ van de zelfsturende teams……..
Oh nee, dat is toch iets te kort door de bocht!  Het gaat echt niet goed komen wanneer:

  • Er geen afspraken worden gemaakt op welke wijze elk individu bijdraagt aan de teamsaamhorigheid
  • Er spelregels ontbreken voor het nemen van teambesluiten
  • Het geven en ontvangen van feedback en toekomstgerichte feedforward ontbreken

    Wat gebeurt er dan?

  • Het is onmogelijk om anderen te waarderen en te vertrouwen
  • Een openhouding naar elkaar toe en plezier in het bereiken van een gezamenlijke prestatie ontbreekt.

Wat is dat toch? Iedereen weet dat een gezamenlijk prestatie kwalitatief vaak beter is dan een individuele prestatie. Dat je veel kunt leren van elkaar. Wat is dat moeilijk om toe te geven!

Het samen vieren van een succes geeft meer energie voor de toekomst dan een wantrouwige blik bij een succes van een ander.