‘Kunnen anderen er wel goed mee omgaan wanneer ik me kwetsbaar ga opstellen?’ ..daar begint het alweer…. waarom is het mijn probleem om mij dit af te vragen? Dit lijkt echt duidelijk een excuus-vraag om er maar niet aan te beginnen.
Er is al veel geschreven en gezegd over de voordelen van het kwetsbaar opstellen. De positieve gevolgen van het kwetsbaar opstellen komen vaak neer op het feit dat je dan pas de schaamte opzij kunt zetten, in jezelf kunt geloven en kunt verbinden met anderen. Die verbintenissen zijn vaak meer waardevol dan voorheen en geven een gevoel van trotsheid en warmte.

Ik zal een poging doen om het pad ‘kwetsbaarheid’ te belopen aan de hand van de rol als startende ondernemer. Ik zal twee obstakels benoemen die je kunt tegenkomen. Allereerst is daar het fenomeen ‘angst’. Want waar ben je bang voor wanneer je jezelf openstelt? Voor de mening van anderen, voor respectloze reacties? Wat is eigenlijk hierin jouw grootste persoonlijke belemmering? Uiteraard weet ik het antwoord voor mij persoonlijk wel, namelijk het feit dat ik tot nu toe niet zo geslaagd ben in wat ik had willen bereiken. Ik ben altijd enthousiast geweest en positief over de wens om als zzp’er te gaan werken, alleen is mijn agenda nog niet echt vol te noemen. Dat is niet iets waar ik nu direct echt over wil communiceren. Ik ben daar trouwens wel eerlijk over wanneer mensen er naar vragen. Ik volg webinars over marketing, lees artikelen en berichtjes over dit onderwerp, deel kaartjes en flyers en eindig altijd bij een bureau wat geld aan mij wil verdienen. Ik vertik het om er geld in te steken en zoek het gewoon zelf uit. Een lange adem…De volhouder wint….Als er een klant over de dam is…

Als tweede obstakel op het kwetsbaarheidspad kom ik het woord ‘vermijden’ tegen. Een logisch gevolg van de angsten die je kunt hebben. Alleen, maar dan ook alleen, door de angst opzij te zetten kun je het ‘vermijden’ gaan afleren. Brene Brown zegt het echt heel mooi: “Door je eigen angsten opzij te zetten, maak je ruimte om de angsten van de ander te zien”. En op het moment dat je die ruimte kunt vinden is het mogelijk om de stap van ‘overtuigen’ naar ‘krachtig samenwerken’ te maken. Ik denk dat bij het constant denken dat je anderen moet overtuigen dat je echt een goede zzp’er bent, het een soort vermoeidheid met zich meebrengt waardoor je af en toe (of soms heel vaak) gaat vermijden. Laat duidelijk zijn dat dit niet helpt om je zelfverzekerder te voelen.
Vanaf nu accepteer ik dat de weg die ik heb gekozen de goede is en dat anderen alleen maar constructieve feedback geven. Ik zal daarom bij het achterom kijken op mijn pad nooit spijt hebben van de gekozen weg.