De eerste stap als zelfstandig ondernemer was bij mij echt een virtuele stap. Een stap op een trap die soms dagen niet verder kwam dan de eerste trede en heel soms in tien seconden bovenaan uitkwam. Om dan vervolgens weer naar beneden te duikelen en virtueel te struikelen. Gedachten kunnen soms van die vervelende obstakels in het hoofd zijn. Maar meestal zijn het stimulansen en kansen in het hoofd.

Na dagen op het internet te hebben doorgebracht met het lezen van informatieve artikelen, nieuwsberichten en bekijken van filmpjes over het opstarten van een eigen bedrijf, werd het toch maar eens tijd voor een afspraak bij de Kamer van Koophandel. Een mooi richtpunt om al mijn activiteiten op aan te passen. Het plannen van ijkpunten in de agenda is een must om door te blijven gaan in de flow die ik mezelf gun. Er is echt niemand anders die je dwingt om een resultaat te boeken. Nee, alles alleen.

Een afspraak was gemakkelijk online te maken en daar ging ik. Alle papieren, legitimatie en ondernemersplan in mijn tas. Tja, inwendig vloog ik er wel een beetje naar toe, terwijl in de praktijk het een kort gesprek was met wat vragen vanuit de consultant en uitleg mijnerzijds. Printen van papieren, pinnen van het inschrijfgeld en een officieel bewijs van inschrijving. Gelukkig wel een felicitatie die paste bij de setting. En toen was het alweer achter de rug.

Even met de beide benen weer terug op de grond. Er zijn enorm veel inschrijvers bij de Kamer van Koophandel en ook veel uitschrijvers. Het KvK nummer is geen garantie voor slagen. Het is een nummer waar ik zelf succes aan kan gaan hangen en wil gaan hangen.

De treden op mijn de trap zullen waarschijnlijk allemaal uitgesleten raken, zowel de onderste als de bovenste. Dat is ondernemen  in de praktijk. Ik kies uiteraard wel een trap met een leuning!